Nëse konfirmohet, një parlament i varur do të hapte një periudhë pasigurie politike që do të kërkonte shkallë të ndarjes së pushtetit midis partive të papërvojë në Francë në dekadat e fundit, ose përndryshe do të rezultonte me paralizë politike dhe ndoshta me përsëritje të zgjedhjeve. Aftësia e Macronit për të ndjekur reformën e mëtejshme të ekonomisë së dytë më të madhe të eurozonës do të varet nga aftësia e tij për të mbledhur të moderuarit jashtë aleancës së tij të djathtë dhe të zbatojë agjendën e tij legjislative
Presidenti francez, Emmanuel Macron, është rrugës të humbë shumicën absolute në Asamblenë Kombëtare dhe kontrollin e agjendës së tij të reformave, pasi parashikimet e para nga katër anketime treguan se zgjedhjet e së dielës sollën një legjislaturë të ndërvarur.
Aleanca centriste e Macronit – “Ensemble!”- do të përfundonte me shumicën e vendeve, treguan sondazhet, ndjekur nga blloku i krahut të majtë “Nupes” i kryesuar nga veterani i majtë, Jean-Luc Melenchon.
Pragu për shumicë absolute është 289 vende në Dhomën e Ulët, dhe ndërsa parashikimet e katër anketimeve ndryshonin, të gjitha tregonin që Macroni dhe aleatët e tij nuk do të arrinin shumicën e domosdoshme.
Parashikime të veçanta nga anketuesi Ifop, OpinionWay, Elabe dhe Ipsos treguan se aleanca “Ensemble!” e Macronit fitoi 200-260 vende dhe “Nupes” siguroi 149-200.
Nëse konfirmohet, një parlament i varur do të hapte një periudhë pasigurie politike që do të kërkonte shkallë të ndarjes së pushtetit midis partive të papërvojë në Francë në dekadat e fundit, ose përndryshe do të rezultonte me paralizë politike dhe ndoshta me përsëritje të zgjedhjeve.
Aftësia e Macronit për të ndjekur reformën e mëtejshme të ekonomisë së dytë më të madhe të eurozonës do të varet nga aftësia e tij për të mbledhur të moderuarit jashtë aleancës së tij të djathtë dhe të zbatojë agjendën e tij legjislative.
Në selinë e “Nupesit” njerëzit duartrokitnin, brohoritnin dhe brohoritnin kur erdhën vlerësimet e para fillestare.
Në një tjetër ndryshim të madh për politikën franceze, partia e ekstremit të djathtë të Marine le Penit mund të fitojë deri në 100 vende, treguan parashikimet fillestare – rezultati më i suksesshëm.
Republikanët konservatorë dhe aleatët gjithashtu mund të marrin deri në 100 mandate, gjë që mund t’i bëjë vendimtarë për koalicione.
Macron, 44 vjeç, u bë në prill presidenti i parë francez në dy dekada që fitoi një mandat të dytë, por kryeson një vend thellësisht të zhgënjyer dhe të ndarë, ku mbështetja për partitë populiste në dy krahët është rritur.
Ai kishte bërë thirrje për një mandat të fortë gjatë një fushate të zhvilluar në sfondin e një lufte në skajin lindor të Evropës që ka frenuar furnizimet me ushqim dhe energji dhe ka rritur inflacionin, duke gërryer buxhetet e familjeve.
“Asgjë nuk do të ishte më e keqe se shtimi i çrregullimit francez në çrregullimin e botës”, tha presidenti përpara votimit në raundin e dytë.
Aleanca “Nupes” e Melenchonit bëri fushatë për ngrirjen e çmimeve të mallrave thelbësore, uljen e moshës së pensionit, kufizimin e trashëgimisë dhe ndalimin e kompanive që paguajnë dividentë nga shkarkimi i punëtorëve. Melenchon, gjithashtu, bën thirrje për mosbindje ndaj Bashkimit Evropian.
Aleatët politikë të Macronit e konsideruan Melenchonin si një “agjitator të keq” që do ta shkatërronte Francën. Christophe Castaner, një nga ligjvënësit më të vjetër të partisë në pushtet, e përqeshi programin e tij ekonomik si “të mbushur me klishe nga epoka sovjetike”.
“Nuk bëhet fjalë që unë të votoj për propozimet absurde të Melenchonit – të mërgojmë veten nga Evropa, dhe marrëzi të tjera të këtij lloji. Dhe ato do të ishin të pamundura për t’u financuar”, tha pensionistja Joyce Villemur, e cila votoi në Sevres jashtë Parisit.
Vlerësimet fillestare treguan se “Nupes” nuk kishte arritur të fitonte një shumicë qeverisëse, por e kishte privuar Macronin nga e njëjta gjë dhe do të bëhej blloku më i madh opozitar në Asamble.
Nëse Macroni dhe aleatët e tij humbin një shumicë absolute me një diferencë të madhe, siç sugjerojnë parashikimet fillestare, ata ose mund të kërkojnë një aleancë me “Les Republicains” konservatore, ose të drejtojnë një qeveri të pakicës që do të duhet të negociojë ligjet me partitë e tjera sipas rastit.