Një studim i botuar në Qendrat e SHBA për Kontrollin dhe Parandalimin e Sëmundjeve (CDC) më 16 korrik shqyrtoi në detaje 5706 “pacientë me indeks” që kishin testuar pozitivisht për koronavirusin dhe më shumë se 59,000 njerëz që ranë në kontakt me ta.
Gjetjet treguan se vetëm dy nga 100 të infektuarit kishin kapur virusin nga kontaktet jo shtëpiake, ndërsa një në 10 kishte kontraktuar sëmundjen nga familjet e tyre.
Sipas grupmoshës, shkalla e infeksionit brenda familjes ishte më e lartë kur rastet e para të konfirmuara ishin adoleshentë ose njerëz në vitet ’60 dhe ’70.
Kjo ndoshta për shkak se këto grupmoshë kanë më shumë të ngjarë të jenë në kontakt të ngushtë me anëtarët e familjes pasi grupi ka më shumë nevojë për mbrojtje ose mbështetje,” tha Jeong Eun-kyeong, drejtor i Qendrave Koreane për Kontrollin dhe Parandalimin e Sëmundjeve (KCDC) dhe një nga autorët e studimit, tha për një konferencë.
Fëmijët me COVID-19 gjithashtu kishin më shumë të ngjarë të ishin asimptomatikë sesa të rriturit, gjë që e bëri më të vështirë identifikimin e rasteve të indeksit brenda këtij grupi.
“Dallimi në grupmoshë nuk ka ndonjë domethënie të madhe kur bëhet fjalë për kontraktimin e COVID-19. Fëmijët mund të kenë më pak të ngjarë të transmetojnë virusin, por të dhënat tona nuk janë të mjaftueshme për të konfirmuar këtë hipotezë,“ tha Choe.
Të dhënat për studimin u mblodhën midis 20 janarit dhe 27 marsit, kur koronavirusi u përhap në masë më të vogël.